فست فشن چیست ؟ فست فشن به شرکت های تولیدی گفته می شود که به تولید پوشاک با قیمت مناسب در تعداد بالا می پردازند. کمپانی های فست فشن به کپی‌گر ها نیز مشهور هستند بنابراین بعد از حدود چند هفته از کت واک ها محصولات زیبا و جذاب خود را با قیمت مناسب اما با طرح هایی کپی شده وارد چرخه بازارمی‌کنند. در ادامه با هم به سوال فست فشن چیست پاسخ میدهیم و به اثرات آن بر روی خریدار و محیط زیست می پردازیم:

تاریخچه فست فشن

صنعت فست فشن اولین بار در سال ۱۹۸۰ برای قشر کم درآمد که طالب مد روز و استایل های به روز بودند و توان پرداخت قیمت های نجومی این کالا های لوکس را نداشتند شروع به فعالیت کرد. همانطور که قبلا اشاره کردیم این کمپانی ها با کپی از کت واک ها طی کمترین مدت زمانی البسه خود را وارد بازار می‌کنند. امروزه اما این صنعت چشم سلبریتی ها و سلطنتی ها را نیز گرفته است و معنای سابق خود را ندارد. از جمله کمپانی های پیشرو اچ اند ام، زارا و میس گاید هستند. طی دو دهه اخیر فست فشن همراه با استراتژی های اجتماعی رقبا خود را پشت سر گذاشته است و محبوب اکثریت مردم است اما این صنعت بی عیب و نقص هم نیست و تاثیراتی بدی دارد که در ادامه به مهم ترین آنها اشاره خواهیم کرد.

تاثیرات فست فشن بر خریدار

خرید لباس یکی از لذت بخش ترین تفریحات برای هر کسی تلقی می‌شود، امروزه خرید از کمپانی های فست فشن این لذت را چند برابر کرده است، اما آیا تا به حال به این قضیه دقت کرده‌اید که گاهی وارد فروشگاهی شده‌اید و بی نیاز از لباس به سمت لباس هایی زیبا و با قیمت پایین کشیده شده‌اید؟ بله قطعا برای همه ما رخ داده است. در واقع ما وارد زنجیره اعتیاد اور خرید لباس یک بار مصرف شده ایم.

تاثیرات مخرب بر محیط زیست

در ادامه مقاله فست فشن چیست به اعداد و ارقام وجود در حوزه تاثیر منفی این لباس ها در طبیعت میپردازیم: امروزه ۶۰٪ از لباس ها شامل الیاف مصنوعی و برگرفته از سوخت های فسیلی است. در ایالات متحده آمریکا گزارش شده است که ۸۵٪ این لباس ها دفن یا سوزانده شده و فروپاشی درکار نیست در نتیجه باستان شناسان در آینده هنگام کاوش زمین به جای فسیل و شواهد تاریخی لباس های زارا را به موزه لوور منتقل می‌کنند. از جمله مشکلات زیست محیطی دیگر وجود پلی استر در این محصولات است؛ یک لباس حاوی پلی استر می‌تواند ۷۰۰۰۰۰ الیاف میکروپلاستیک را به محیط زیست وارد کند. پلی استر که از سوخت های فسیلی است، تجزیه پذیر نمی‌باشد و این میکروفیبر های مصنوعی نقش عمده‌ای در آلودگی دارند.

امروزه در اقیانوس ها و دریا ها و حتی دریاچه ها شاهد صحنه های ناراحت کننده ای هستیم که جانوران توسط انبوهی از پلاستیک ها احاطه شده‌اند زیرا هر ساله نیم ملیون تن از میکروفیبر ها به دریا ریخته می‌شود.

نکته بعدی که به آن می‌پردازیم و این روز ها هم سبب مشکلات عدیده و فاجعه بار در استرالیا شده است، پدیده گرمایش زمین به واسطه تولید بیش از حد دی اکسید کربن و گاز های گلخانه‌ای است که از دودکش های غول پیکر کارخانجات راهی اتمسفر می‌شود و تا سال ۲۰۳۰ تخمین زده شده است که ۶۳٪ از اتمسفر را به خودش اختصاص خواهد داد. تولید لباس همچنین نیازمند مقادیر فراوانی آب است، طبق گزارشی در سال ۲۰۱۷ به ازا هر کیلو گرم پنبه ده تا بیست هزار لیتر آب به مصرف میرسد.

منابع: Forbes – NYtimes

امیدواریم از این مقاله دوشیزه لذت برده باشید.